Wiara to codzienne, praktyczne zaufanie i poddanie się woli jedynie wiarygodnego – Chrystusa.

Istnieje poważna cześć społeczeństwa, która tkwi w opozycji, czy bierności z powodu braku zaufania politycznego i w skutek kompletnej dezorientacji zmianami, które zaszły na polskich ziemiach w ciągu ostatniego roku. Jestem przekonany, że oddziaływaniem swym mógłbym pociągnąć do realnej pracy dużą część tego elementu.

Maurer był bardzo przedsiębiorczy, bystry i czujny. Spostrzegał natychmiast wszelkie niedociągnięcia w obozie i zwracał na to uwagę komendantom lub też składał meldunki Pohlowi. Maurer cieszył się pełnym zaufaniem Pohla. Podczas gdy Glucks wolał tuszować nieprzyjemne sprawy, Maurer właśnie powiadamiał o nich zawsze Pohla.

Zbyt łatwe osiągnięcia nie wzbudzają ufności.

Kultura korporacyjna to wzajemny szacunek oraz oparte na zaufaniu i poważaniu relacje z wszystkimi współpracownikami, uznanie godności wszystkich osób oraz partnerstwo w miejscu pracy.

Jesteśmy apolityczną formacją i włączanie policji w polityczną retorykę jest niedopuszczalne, spowoduje utratę zaufania Polaków do naszej formacji doprowadzi również do pogłębienia podziałów społecznych.

Stanę się zgorzkniały i stracę zaufanie do ludzi, bo zawiódł mnie jeden człowiek. Będę ział nienawiścią do tych, co odnaleźli swoje skarby, bo ja sam nie dotarłem do mojego. I zawsze będę dbał tylko o tę odrobinę, którą posiadam, bo jestem za maluczki by mieć cały świat.

(…) koleżeństwo, zaufanie kompletnie wymarły. W tej chwili jest tylko wyścig szczurów – jeden się po drugim wspina.

Odzyskam twoje zaufanie, Victorio. Albo umrę, próbując.

Może i szaleństwo, ale zdążyłem już przywyknąć do niebezpieczeństwa, zżyć się z grozą śmierci, a wiara i ufność w przeznaczenie pozwala mi już czuć się bezpiecznym nawet bez broni pod ręką. Nie tylko ludzie Wschodu powierzają swój los fatum, również Włosi mawiają przecież „Forza maggiore!”

Błogosławiony maż, który pokłada ufność w Panu,
i Pan jest jego nadzieją

Stanę się zgorzkniały i stracę zaufanie do ludzi, bo zawiódł mnie jeden człowiek. Będę ział nienawiścią do tych, co odnaleźli swoje skarby, bo ja sam nie dotarłem do mojego. I zawsze będę dbał tylko o tę odrobinę, którą posiadam, bo jestem za maluczki by mieć cały świat.

Kto buduje na ludzkim zaufaniu, buduje na piasku.

Zawsze znajdzie się ktoś, kto cię skrytykuje. Zdobywaj zaufanie ludzi i uważaj na tych, których zaufanie już raz straciłaś.

Człowiek zawsze myśli, że niektóre związki są tak silne, że mogą oprzeć się wszystkiemu, ale to nieprawda. Brak zaufania, znużenie, złe wybory, miraże flirtów, uwodzicielskie głosy kretynów, długie nogi idiotek, niesprawiedliwość losu – wszystko to zabija miłość. W tej nierównej walce szanse na zwycięstwo są słabe i są bardziej wyjątkiem niż reguł.

Jeżeli Włosi nie obdarzą mnie zaufaniem, to wsiądę na przepiękny jacht, popłynę na Tahiti i będę dziękował losowi, że oszczędził mi tej odpowiedzialności.

Nie znam innego Jezusa, jak z naszej tradycji katolickiej, i nie wyrzeknę się jasnego porządku Ojców, Soborów i Papieży, oraz wszystkich wielkich ludzi współczesnej elity, dla zaufania pismom czterech ciemnych Żydów.

Banki nie działają na wolnym rynku, są instytucjami koncesjonowanymi przez Państwo i w tym sensie są instytucjami zaufania publicznego. Obywatel polski ma prawo przypuszczać, że Rzeczpospolita nie wydała koncesji złodziejowi i oszustowi i ten, kto taką koncesją się posługuje zasługuje pewien kredyt zaufania. Trudno tu mówić o jakimkolwiek wolnym rynku.

Ja sobie rozumienie zamieniłam na zaufanie.

Każde z nas jest trochę stronnicze ze względu na płeć. I ta stronniczość sprawia, że widzi przede wszystkim przypadki przemawiające za jego własną tezą. A wiele przypadków (i to szczególnie tych najbardziej wymownych) przytoczyć nie sposób, jeśli się nie chce zdradzić czyjegoś zaufania albo powiedzieć czegoś, co nie powinno być powiedziane.

Marzyłam o tym, żeby móc obdarzyć reżysera całkowitym zaufaniem. Miałam potrzebę, żeby się oddać w jego ręce, żeby być jak plastyczna masa, z której ulepi się coś całkowicie nowego i zaskakującego.

(…) zaufanie do siebie. To jeden z największych życiowych kapitałów: ufać sobie, dam radę.
– A jak nie?
– Dam.
– A jak nie?
– Dam.
– A jak upadnę?
– To się podniosę.
– A jak się nie podniosę?
– To sobie poleżę.

Objąć cię słowem chociażby na chwilę,
na krótki moment jak rozbłysk świtu, gdy w dialogu
z nocą dzień się pojawia, by mnożyć zwątpienie,
ale także radość, i ufność, i gorycz, i ból po stracie,
przeżywanie piękna co równie nieobjęte
jak ziemia

Jednym z najważniejszych polskich problemów jest brak zaufania obywateli do siebie nawzajem, do procedur, instytucji demokratycznych oraz elit. Zaufanie stanowi podstawę stosunków międzyludzkich, a społeczeństwa, których obywatele sobie ufają, lepiej się rozwijają.

Pozyskał nieograniczone zaufanie Stalina.

Czas własną głowę w ręce brać
mówiąc jej: Biedny Yorik, gdzież twoja niewiedza,
gdzież twoja ślepa ufność, gdzież twoja niewinność
twoje jakoś to będzie, równowaga ducha
pomiędzy niesprawdzoną a sprawdzoną prawdą?

Nasz gabinet jest w pełni oddany walce o wyeliminowanie korupcji oraz przywrócenie społecznego zaufania dla działań rządowych. Działania ustawodawcze, jak i administracyjne, które podjęliśmy na tym polu mówią same za siebie. Szum informacyjny wywoływany przez różne zdesperowane jednostki, zjednoczone w walce z naszym rządem, powinien być sukcesywnie eliminowany.

Młodzi walczą w wojnach, a cnoty wojen są cnotami młodych. Odwaga i nadzieja przyszłości. Starzy walczą o pokój. A nałogi pokoju są nałogami starców. Brak zaufania i ostrożność. Tak już musi być.

Mam o wiele większe zaufanie do intuicji niż do rozumu. Bo rozum podlega manipulacji, a i tak jesteśmy wystarczająco manipulowani żyjąc w koniunkturalnym społeczeństwie.

Przyszły satrapa, obdarzany przez Bourguibę olbrzymim zaufaniem, był hodowaną przez niego na własnym łonie żmiją, która nie tylko przyprawiała mu rogi. Knuła również i ostatecznie obaliła go, przejmując władzę w Tunezji w 1987 roku.

Zaufanie, to jedyny luksus, na który mnie nie stać.

– Powiem ci – ciągnęła tym samym pośpiesznym, namiętnym szeptem – co to jest prawdziwa miłość. To ślepe oddanie, poniżenie bez granic, całkowite poddanie się, zaufanie i wiara na przekór samej sobie i całemu światu, ofiarowanie własnego serca i duszy oprawcy! Tak kochałam!

Choć kryzys nikogo nie cieszy, to jednak taka sytuacja jest w równym stopniu zagrożeniem, co i pewną szansą. Jest to bowiem moment, w którym można stracić zaufanie – ale można je także zdobyć. Jeśli firma mówi prawdę o jakimś negatywnym incydencie, to w przyszłości ludzie chętniej uwierzą w jej zapewnienia, że marka, którą sygnują swoje towary, jest fantastyczna.

Miłość to zaufanie do drugiej osoby – tak mówiłeś!

Ty nie musisz się niczym martwić, bo ktoś dokona za ciebie wszelkich delikatnych transakcji. Tu nie mam żadnych wątpliwości, księżniczko. Szczególnie co do niezbędnej w tym wypadku lojalności tej osoby. Nawiasem mówiąc, jest to lojalność najemnika, co wcale jej nie dyskwalifikuje, może nawet przez to jest bardziej godna zaufania. Nie dowierzam ludziom lojalnym bezinteresownie.

Sensem wiary jest bezgraniczna ufność, a sensem wiedzy są dowody. Wiara jest tam, gdzie nie ma dowodów.

Zrozumiałem, że przyjaźń w rodzinie niczym nie różni się od innych przyjaźni. Istota jest ta sama – zaufanie i bezinteresowność.

Nigdy nie miałem zaufania do wegetarian. Jest w tym coś z choroby umysłowej.

By skutecznie stworzyć iluzję, trzeba najpierw zdobyć zaufanie. Ale by stworzyć iluzję doskonałą, fałszywa rzeczywistość musi być tak samo autentyczna jak ta, którą pod iluzją ukrywamy. Trzeba troskliwie dbać o każdy szczegół. Każda najmniejsza skaza może, jak szpilka przebijająca balon, zniszczyć stworzoną iluzję. A prawda skrywana pod iluzją wychodzi na jaw.

Związek Radziecki był godnym zaufania sojusznikiem i często w sprawach wojennych dawał więcej niż obiecywał.

Zaufanie, zrozumienie – dzięki tobie znam to.
Szczera jedna miłość – dzięki tobie mam to.

Żeby zdobyć serce drugiej osoby, trzeba wejrzeć w jej myśli, poznać najdrobniejsze radości i smutki. Zdobyć zaufanie. Poczuć rytm jej serca.

… zaufanie, jakie wzbudzała w poddanych, położyło podwaliny pod nową tożsamość narodową – co pozwoliło jej umocnić władzę królewską, skodyfikować prawo kastylijskie, wymierzać sprawiedliwość, pokonać Maurów i wspierać takich wizjonerów, jak Krzysztof Kolumb… Z czasem marzenia Izabeli i jej posunięcia polityczne wykroczyły daleko poza granice Hiszpanii

Praktykowałem do dzisiaj Poła,</br>Ćwiczyłem ją, ćwiczyłem i znowu ćwiczyłem.</br>Teraz mam oto umrzeć zwykłą śmiercią,</br>Nie muszę się jednak martwić;</br>Nawyk daje mi pełne zaufanie.

Myślenie o kulturze i mediach wymaga więc dzisiaj perspektywy „n+1”, zakładającej, że licznik wersji w każdej chwili może przeskoczyć o jeden, sygnalizując kolejny wstrząs, kolejną zmianę istotnych parametrów. To oznacza otwartość na zmianę, elastyczność działań oraz gotowość udzielenia votum zaufania zjawiskom nowym, zamiast bezwiednego brania strony medialnego ancien régime’u.

Wspinaczka to niebywale złożony sport. Nie jest wyłącznie kwestią siły. Pod uwagę wziąć należy również czynniki psychologiczne, a także motywację, technikę, doświadczenie oraz zaufanie.

To nie wyborcy odmówili mi zaufania. Z Samoobrony wypędzili mnie ci, którzy zwyczajnie chcieli zrobić w tej partii karierę, a ja ich uwierałem.

W związku potrzebne jest partnerstwo i prawdziwa relacja oparta na zaufaniu i zrozumieniu.

Nie wystarczy podejść do innych, chcieć podjąć z nimi rozmowę, dać im poczucie życzliwości i zaufania, jakim ich darzymy. Trzeba jeszcze zadziałać tak, by doprowadzić do ich nawrócenia. Trzeba przepowiadać prawdę po to, by zwrócili się ku niej. Trzeba ich przywieść do porządku, którego pragnie Bóg. A jest on tylko jeden.

Może to typ kobiety, której się specjalnie nie lubi, ale na pewno się wie, że nie da „plamy” zawodowej. Jest konkretna, rzeczowa i dlatego godna zaufania. Taka pielęgniarka to bezcenna rzecz!

'''Jacek Dumicz:''' A co to znaczy praca w zespole?
'''Basia Storosz:''' Zaufanie.

Nie powinniśmy gniewać się o brak zaufania, gdyż zawiera komplement pod adresem uczciwości, przyznaje, mianowicie szczerze, iż jest ona zjawiskiem niezmiernie rzadkim i należy do tych, w których istnienie się wątpi.

A ty od razu o pieniądzach. To się liczy prestiż, zaufanie (…).

Zaufanie to skomplikowana sprawa, trzeba nim obdarzyć odpowiednich ludzi, a oni muszą właściwie postępować. Ale największe ryzyko podejmujemy wtedy, gdy ufamy swojemu sercu. Koniec końców, jedynymi osobami, którym możemy naprawdę zaufać, jesteśmy my sami.

Nie mam zaufania do takich słów jak „wena” czy „natchnienie”; uważam, że to coś pomiędzy chęcią do pracy a pracą już wykonaną przez mózg w nie do końca świadomym procesie, poprzedzającym samo stukanie w klawiaturę. I dlatego przerwy między jednym rzutem faktycznego pisania a drugim są nie mniej ważne niż to, co widzimy jako pracę pisarza: czernienie papieru.

Wiedza o kammie wzmacnia zaufanie do samego siebie. Ponieważ kamma jest nasza, to my jesteśmy architektami naszego życia. Aby uzyskać dobre skutki, musimy polegać na sobie, nie na innych – musimy wytworzyć dobrą kammę samodzielnie. Ponieważ istoty doświadczają skutków zależne od ich kammy, nikt nie może pomóc im w tym, aby te skutki osiągnęły.

Również i u Nas kwestia rodziny stała się sprawą państwową, z tym, że nasze państwo obdarza rodzinę zaufaniem, nie poddając jej wnikliwej kontroli; wiąże rodziny węzłem małżeńskim, który tylko ono może rozwiązać.

W moich stosunkach z kobietami
jest dużo bezinteresowności i zaufania.
Rzadko urządzamy kontrole paszportowe
i nigdy nie wypełniamy deklaracji celnych.
Dlatego bardzo szybko znajdujemy się w sytuacji niepożądanych emigrantów
albo i person non grata.

Dla białoruskiej opozycji wybory do rad miejscowych są ważniejsze niż parlamentarne i prezydenckie. Dlatego, że na tym poziomie formuje się zaufanie do kandydatów, do politycznej siły. (…) Naprawdę, trudno zwyciężać wtedy, gdy nie ma ani wyborów, ani totalnego poparcia wyborców.''

Miłość w swej sile może się równać jedynie z uczuciem nienawiści, tyle że nienawiść nie przynosi cierpienia. Miłość, zaufanie, przyjaźń i wszystkie emocje, które tak bardzo cenię, sprawiają ból. Tylko miłość może złamać serce.

Adam, powiedzmy sobie szczerze – nie masz do mnie zaufania. Twoje zaufanie to podstawa.

Nie może się naród ocalić bez rządu, ale rząd nie może być czynny bez zaufania, posłuszeństwa i gorliwości ludu.

– Co to jest, że wszyscy się nas boją? Jak tylko idziemy korytarzem to milkną wszystkie rozmowy i chorzy chowają się po kątach.
– Bo może nie słyszeli ostatniego komunikatu, to chodź powiemy i będzie z głowy.
– Pacjenci, nie bójcie się nas. Wczoraj w późnych godzinach wieczornych, służba zdrowia odzyskała zaufanie pacjentów!

To, co czyni przyjaźń nierozerwalną i zdwaja jej urok, to uczucie, którego brak jest miłości: ufność.

Nasze kontakty z prymasem Glempem nacechowane były życzliwością i zaufaniem. On dzisiaj się dystansuje, ja to nawet rozumiem, bo był oskarżany, że jest zbyt ugodowy w stosunku do władzy – mówiono nawet „towarzysz Glemp”.

Doprawdy, tchnieniem są synowie ziemskiego człowieka,
kłamstwem są synowie ludzcy.
Położeni na wadze, wszyscy razem są lżejsi niż tchnienie.
Nie pokładajcie ufności w oszukiwaniu
ani nie marniejcie w jawnym rozboju.
Gdyby się mnożyły środki utrzymania, nie przykładajcie do nich swego serca.

To był mój dyrektor i mój mistrz. Spotkanie z tym wielkim artystą opierało się na pokorze z mojej strony i wzajemnym zaufaniu. Jerzy Grzegorzewski wyjął mnie z szuflady z napisem: „aktorka komediowa” i poszerzył moje emploi o role dramatyczne. Obsadził mnie w roli Jewdochy w Sędziach Wyspiańskiego i zrewidował moje dotychczasowe myślenie o zawodzie.

Tak zwykle jednak bywa z tymi, którzy nadużyli zaufania. Kontroluje się ich potem nawet wtedy, gdy mówią prawdę.

Wspólna pamięć tworzy wspólnotę i wzajemne zaufanie.

Wierz mi, trudno o zaufanie,
gdy tak pięknie bezgrzeszni chwytają za kamień.

To był mój dyrektor i mój mistrz. Spotkanie z tym wielkim artystą opierało się na pokorze z mojej strony i wzajemnym zaufaniu. Jerzy Grzegorzewski wyjął mnie z szuflady z napisem: „aktorka komediowa” i poszerzył moje emploi o role dramatyczne. Obsadził mnie w roli Jewdochy w Sędziach Wyspiańskiego i zrewidował moje dotychczasowe myślenie o zawodzie.

Zaufanie to najważniejsza rzecz w trwałych związkach.

(…) słońce, które miała za plecami, zamieniło jej kędzierzawą głowę w istny obłok ognia. Cała była jak słońce – ubrana w żółtą bluzeczkę i pomarańczowe szorty. Nogi w porządku, nawet bardzo. I piękny uśmiech, który od razu chwytał za serce i budził zaufanie, jakby się go widywało od wielu lat.

Surowy i wymagający dla siebie samego, żąda też wiele od swych podkomendnych; ojcowski i sprawiedliwy w osądach swych i w karaniu, umie pozyskiwać zaufanie i miłość żołnierzy, tak skłonnych płacić sercem za serce. Posiada on ów tajemniczy dar, który zawsze przynosi obfite plony na polu bitewnym – dar nawiązywania węzłów uczuciowych pomiędzy dowódcą a podkomendnymi.

Pan Guru przebywa w esencji mojego umysłu jako esencja Buddy.
Jeśli rozwijasz ufność, rozwiń ufność w niego.
Jeśli zwracasz się z błaganiem, błagaj jego.

Zbyt wielu ludzi pokłada ufność w żelazie i stali, gdy tymczasem jedną z najskuteczniejszych broni jest złoto.

Zaufanie to krucha rzecz. Raz zdobyta pozwala korzystać z ogromnej swobody, ale utracona jest nie do odzyskania. Niestety, nigdy nie wiemy, komu można zaufać, bliscy potrafią zdradzić, a zupełnie obcy przyjść z pomocą. Większość ludzi woli ufać wyłącznie sobie, to najlepszy sposób, żeby się nie sparzyć.

Ten, kto zaniedbuje i upokarza dzieci, zabija w nich zaufanie, nadzieję i wiarę w jakąkolwiek przyszłość.

Jedność, sprawiedliwość i zaufanie.

Czy rząd jest nieomylny i nieprzekupny do tego stopnia, że można w ich ręce złożyć z zupełnym zaufaniem los każdego z nas osobna i wszystkich razem?

Miej zaufanie do swoich przyjaciół i zamknij drzwi.

Nie ma większego grzechu niż uważać, że wszystko jest jasne i zrozumiałe. Jest to grzech dumy i zaufania do siebie, który chciała popełnić Ewa, gdy pragnęła być bogom równa.

Mam jak najgorsze zdanie o Jaruzelskim. Nie uważam go za polityka godnego zaufania.

Naucz się, jak odróżnić prawdę od obłudy,
Nie obdarzaj zbyt rychło ufnością nikogo
I staraj się rozsądku kroczyć zawsze drogą!
Strzeż się, jeżeli możesz, czcić zapał udany,
Lecz nie krzywdź posądzeniem cnoty nieskalanej.
A gdybyś już przesadą musiał grzeszyć stale,
Lepiej zbyt wierzyć w ludzi, niż nie wierzyć wcale.

Ja sobie rozumienie zamieniłam na zaufanie.

Nie wystarczy podejść do innych, chcieć podjąć z nimi rozmowę, dać im poczucie życzliwości i zaufania, jakim ich darzymy. Trzeba jeszcze zadziałać tak, by doprowadzić do ich nawrócenia. Trzeba przepowiadać prawdę po to, by zwrócili się ku niej. Trzeba ich przywieść do porządku, którego pragnie Bóg. A jest on tylko jeden.

Wiara w Boga oznacza otwarcie, wolność, głęboką ufność, jest dobrowolnym aktem miłości – czasami jednak tak trudno jest kochać.

– Przyjaźń – według mojej definicji – zasadza się na dwóch rzeczach – powiedział nagle. – Szacunku i zaufaniu. Oba czynniki są niezbędne. I muszą działać w obie strony. Można żywić do kogoś głęboki szacunek, ale bez zaufania przyjaźń się rozpada.

W pewnej chwili powiedział mi Pan: '''Córko Moja, ufność i miłość twoja krępują sprawiedliwość Moją i nie mogę karać, bo Mi przeszkadzasz.''' O, jak wielką ma siłę dusza pełna ufności.

Głos Boży każe nam stanąć zdecydowanie u steru rządów, z ufnością w opatrzność Bożą, z wiarą w siłę i prawdę władzy absolutnej, którą powołani jesteśmy utwierdzić i dla dobra ludu chronić od wszelkich na nią zakusów.

Przeklęty jest krzepki mąż, który pokłada ufność w ziemskim człowieku, a ciało czyni swoim ramieniem, i którego serce odwraca się od Jehowy. I stanie się podobny do samotnego drzewa na pustynnej równinie, i nie zobaczy, kiedy przyjdzie dobro; lecz będzie przebywał na spieczonych miejscach na pustkowiu, w słonej krainie, która nie jest zamieszkana.

Wszyscy mamy wielkie zaufanie do Pana Waśkiewicza, za to co robi, czego dokonał. Jest to wielki człowiek, dzięki któremu mamy wszystko zapewnione, niczego nam nie brakuje, wszystko dopięte jest na ostatni guzik i jako drużyna nie chcielibyśmy tego zmieniać. W moim przypadku ma 100% poparcie!

Ja w tej robocie preferuję mężczyzn. Do ich rąk mam większe zaufanie.

Pokora i ufność najdalej zajść potrafią, bo wnikną przez ranę Serca Bożego do Jego Ojcowskiego Serca, do samego Źródła Miłości.

Miłość jest piękna tylko wtedy, gdy obie strony mają do siebie zaufanie i są w stanie dać sobie nawzajem poczucie bezpieczeństwa.

(…) aby powstrzymać się od sądzenia innych, trzeba mieć w sobie ogromny pokłady ufności. Zawsze towarzyszyła mi obawa, że przeoczę coś istotnego, jeśli tylko nie będę pamiętał snobistycznej nauki, jaką dał mi na drogę życia ojciec, a ja równie snobistycznie przyjąłem ją jako własną.

Nie możesz budować zaufania na sekretach, Nolan. Powinieneś to wiedzieć

Zawsze znajdzie się ktoś, kto cię skrytykuje. Zdobywaj zaufanie ludzi i uważaj na tych, których zaufanie już raz straciłaś.

Demokracja nie przetrwa bez elementarnego zaufania – lepiej czasem zostać oszukanym, niż nikomu nie ufać.

Zaufania nie dostaje się z przydziału.

Jestem dumny z przywództwa Tony’ego Blaira i Gordona Browna, ale przegraliśmy wybory i przegraliśmy je boleśnie. Moje przesłanie jest takie: wiem, że straciliśmy zaufanie i kontakt z wyborcami. Wiem, że musimy się zmienić. Dzisiaj nowe pokolenie przejęło partię, aby jej służyć, a z czasem, by służyć krajowi.

Cynizm każe kwestionować każdą dobrą intencję, rodzi brak społecznego zaufania.

Brak zaufania, znużenie, złe wybory, miraże flirtów, uwodzicielskie głosy kretynów, długie nogi idiotek, niesprawiedliwość losu – wszystko to zabija miłość. W tej nierównej walce szanse na zwycięstwo są słabe i są bardziej wyjątkiem niż regułą.

Do własnych dzieci to już w ogóle nie można mieć zaufania.

– Dlaczego ja tak nienawidzę mleka? – spytał z nagłą ufnością, biorąc Anielę za rękę i poważnie patrząc jej w oczy.
– Może dlatego, że jest bardzo pożywne – wytłumaczyła mu Aniela.
– A to możliwe – zgodził się chłopiec.

Być człowiekiem honoru, to znaczy wypełniać cały szereg czynności w swojej pracy z poczucia obowiązku, wewnętrznej powinności, nie zaś ze względu na przewidywane korzyści. To znaczy nie zawodzić pokładanego przez innych zaufania i czuć się związanym podjętymi przez siebie obowiązkami.

W statystyce jesteśmy tolerancyjni, ale lepiej nie wierzyć statystyce. U nas polityk cieszący się w sondażach poparciem społecznym i zaufaniem właśnie dlatego przegrywa w wyborach.

Jestem jak najdalej od poglądu, że jak ktoś jest frajerem, to należy go wykorzystywać. Nie chciałbym, żeby interakcje między ludźmi polegały na tym, że chcą siebie nawzajem oszukać, wykorzystać. Czyli nie bądźmy cwaniakami. Bądźmy frajerami. Podchodźmy z zaufaniem do ludzi, z sercem na dłoni. Chciałbym, żeby tak było.

Nie ma większego grzechu niż uważać, że wszystko jest jasne i zrozumiałe. Jest to grzech dumy i zaufania do siebie, który chciała popełnić Ewa, gdy pragnęła być bogom równa.

Nie pokładajcie ufności w dostojnikach ani w synu ziemskiego człowieka. do którego nie należy wybawienie.

Niewiedza to zaufanie.

Czułem się przytłoczony tym wszystkim, co na nas spadło. W moim domu był pokój przeznaczony na pralnię, więc siedziałem tam z popielniczką, do której miałem zaufanie, bo miałem wrażenie, że to jedyne miejsce, gdzie świat nie może mnie dopaść.

Wiara jest ufnością pokładaną w Bogu, a ufność jest zawsze wielka. To więcej niż wiara.

Jestem zakochana. Może nie wiem, czym jest poważna, dorosła miłość, chodząca w garniturze i z teczką, podpisująca zobowiązania, kredyty zaufania.

Nie wiem, czy na twoim miejscu miałabym zaufanie do chirurga, który ma swój gabinet pomiędzy sklepem mięsnym a kwiaciarnią.

Zaufanie jest dobre, ale kontrola lepsza (alternatywnie: kontrola podstawą zaufania)

Nowa Targowica się pojawiła. Oskarżają Polskę. Mobilizują obce narody na forach międzynarodowych do nienawiści wobec Polaków, którzy mieli odwagę wybrać innych, a nie ich samych. Zdumiewające spojrzenie. To się już dawno nie powtarzało. Ale to nie jest chwałą tych ludzi, że zaufanie, którym zostali obdarzeni przez część narodu, wykorzystują przeciw ojczyźnie.

Zaufania już nie ma, James, zniknęło i z życia, i ze słownika.

Powód pierwszy: Tak jak myślałem, wielu fanów pokazało się ze strony, w której brakuje im wyobraźni I zaufania dla twórców, którzy spędzają wiele godzin pracując nad projektem i ofiarując im pełną grywalną strategię. Nadal jednak nie mam zamiaru z nimi walczyć. Powód drugi: Nigdy nie było dość pro-Forge.

Mężczyźnie musisz okazać zaufanie – to go zobowiązuje i nie robi głupstw.

To było przemówienie polityka, który zna historię, nie chce powtarzać błędów, ma siłę i jasność umysłu, które pozwalają mu zarysować nadzieję na przyszłość opartą na wzajemnym zaufaniu krajów europejskich, które kryzys wystawił na próbę. To przemówienie było jednocześnie świadectwem autorytetu, osobowości i charyzmy. Być może Unia Europejska znalazła nowego prezydenta.

Nie miała zaufania do katolicyzmu; uważała go za religię sprzyjającą bogatym, wrogą biedakom, otwarcie przeciwstawiającą się przykazaniom Jezusa Chrystusa, który przecież głosił coś wręcz przeciwnego.

Nieco ufności tylko, a widziadła pierzchną.

Demokracja nie przetrwa bez elementarnego zaufania – lepiej czasem zostać oszukanym, niż nikomu nie ufać.

Gdy zaufania brak, duszę przeżera rdza.

Mam o wiele większe zaufanie do intuicji niż do rozumu. Bo rozum podlega manipulacji, a i tak jesteśmy wystarczająco manipulowani, żyjąc w koniunkturalnym społeczeństwie.

Stwierdzam, ze Sejm odrzucił wniosek o wyrażenie [głosy z sali: „wyraził votum zaufania”, „przyjął, wyraził votum zaufania...”), aaa... oczywiście. Stwierdzam, że Sejm wyraził votum zaufania Radzie Ministrów. Gratuluję, panie premierze, i szczęść Boże na dalszą drogę rządzenia.

Wdzięk, to coś takiego, co budzi u obcych ludzi natychmiastową sympatię i zaufanie, niezależnie od tego, co ten roztaczający wdzięk człowiek knuje.

W miłości powinny być: zaufanie i prawda. Żeby ze spokojem zasypiać i bez lęku się budzić.

Z głęboką wiarą i żywą ufnością w troskach, cierpieniu i radości – widziałyśmy kochającą rękę Boga, która prowadzi i wszystkim kieruje.

Śpiew psalmów miał stale urabiać dusze Izraela i rzeźbić je na modłę Bożą, a głównym jej rysem miała być dziecięca ufność w opiekę Bożą, nieraz surową i wymagającą, ale nawet gotową wszystko zapomnieć i wszystko darować tym, którzy się ze skruchą do miłosierdzia Pańskiego nawrócą.

Miłość to zaufanie, akceptacja, wiara mimo braku jakiejkolwiek gwarancji. Miłość jest spontaniczna, nie pragnie jutra, jest teraz – pozbawiona wszelkiej konkurencji.

Jedliśmy razem i rozmawialiśmy o planach rozegrania historycznego meczu przyjaźni między drużynami koszykarskimi USA i Korei Płn. oraz o sposobach rozwoju ich drużyny. (…) Kim to wspaniały facet, uwielbia koszykówkę i jest zainteresowany budowaniem zaufania, wymiany kulturalnej i zrozumienia poprzez sport.

Handel istnieje tylko dzięki zaufaniu.

Mam zaufanie do moich ludów, które podczas wszystkich burz zawsze skupiały się w jedności wokół mego tronu… Mam zaufanie do Wszechmogącego, który da zwycięstwo mojemu orężowi.

To strasznie silny człowiek. Nie znam nikogo, kto po wybiciu zębów, złamaniu ręki i nóg chciałby jeszcze udowodnić temu, kto to zrobił, że jest godny zaufania.

Australia chce przemawiać w świecie mocnym, zrozumiałym i niezależnym głosem, aby pozyskać większe zaufanie w Azji. Celem naszego kraju powinno być uzyskanie statusu średniego mocarstwa. Jesteśmy też za usunięciem ostatnich reliktów komunizmu.

Jem i ja uważaliśmy, że do pani Maudie można mieć zaufanie. Nigdy na nas nie skarżyła, nie drażniła się z nami i zupełnie nie interesowała się naszym życiem prywatnym. Była naszą przyjaciółką.

Mąż powinien okazywać względy żonie, a będzie miał w niej zaufanie jak w przyjaciółce.

Nic bardziej nie wzmacnia człowieka niż okazane mu zaufanie.

Możemy z ufnością patrzeć w przyszłość, idziemy bowiem słuszną drogą, posiadamy pewnych przyjaciół i wiernych sojuszników, przewodzi nam nieśmiertelna idea socjalizmu.

Opuszczamy tę kolonię przekonani, że rząd angielski nie może od nas niczego więcej żądać i pozwoli nam w przyszłości samodzielnie rozstrzygać nasze sprawy, bez próby ingerencji (...), opuszczając urodzajny kraj naszych narodzin, pełni zaufania we wszechmogącym, sprawiedliwym i miłosiernym Bogu, wkraczamy na tereny dzikie i niebezpieczne.

Kiedy damy przeszły na ty, udzieliłem pani von Falkenhayn bliższych instrukcji (…). Nie chciałem, by żądała dokumentu, to bowiem mogłoby panią von Natzmer odstraszyć (…). W tym przypadku najważniejsze było zaufanie.

– Często, kiedy od długiego już czasu wpatruję się w jakiś przedmiot i zaczynam tracić zaufanie do własnego umysłu i własnych oczu, ubolewam nad tym, że nie mogę tak po prostu poprosić kogoś o radę.
– To jedna z niewygód, na jaką naraża nas samotne życie.

Jeżeli nie masz zaufania do nikogo, noś swój majątek ze sobą.

Wychowanie nie polega na ślepym zaufaniu.

Proszę interweniować natychmiast. Jest to absolutna konieczność. Mam do Pana zaufanie, ale musi Pan działać szybko, bardzo szybko.

W obecnych warunkach wzajemnej globalnej współzależności, nie wszystko jest zależne od działań rządów poszczególnych państw. Jesteśmy pewni, iż uda się nam przywrócić zarówno zaufanie inwestorów, jak i dynamiczne tempo rozwoju gospodarczego.

Zastawem życia nazywamy nasze dzieci. Kogo natura nauczyła być ojcem, ten i wychowawcą jest godnym zaufania dzięki doświadczeniu i rodzicielstwu, i troskom ojcowskiej miłości.

Trafiałem na różne – na fantastyczne i na niedoróbki Pana Boga też. W związku z tym moje zaufanie do kobiet uległo poważnej korozji.

Nie miała zaufania do katolicyzmu; uważała go za religię sprzyjającą bogatym, wrogą biedakom, otwarcie przeciwstawiającą się przykazaniom Jezusa Chrystusa, który przecież głosił coś wręcz przeciwnego.

Zdrowie jest najcenniejszą zdobyczą, a zadowolenie największym bogactwem. Osoba godna zaufania jest najlepszym towarzyszem, Nirwana – najwyższym szczęściem.

Człowiek nie może żyć bez nieustannej ufności w coś niezniszczalnego.

Adam, powiedzmy sobie szczerze – nie masz do mnie zaufania. Twoje zaufanie to podstawa.

Zaufanie powinno być podstawą moralnego wychowania.

Wiesław Kaczmarek kieruje się głównie fachowością i przygotowaniem merytorycznym kandydatów. Ale mając do wyborów dwóch fachowców, z których jednego zna osobiście, ma do niego zaufanie, i drugiego, którego wiedza poświadczona jest jedynie certyfikatami, wybierze oczywiście tego pierwszego

Zdrowie jest najcenniejszą zdobyczą, a zadowolenie największym bogactwem. Osoba godna zaufania jest najlepszym towarzyszem, Nirwana – najwyższym szczęściem.

Dorośli jednak zawsze wprowadzają takie zamieszanie, każdy ewentualny czyn zamącają myślami o następstwach, brakiem zaufania do siebie, wyobrażeniami o sobie, uczuciami miłości i odpowiedzialności.

Są trzy sposoby relacji aktor-reżyser. Jeden funkcjonuje na zasadzie: nie mamy sobie nic do powiedzenia, czyli praca zlecona. Drugi to tak zwany układ „szaman i tworzywo”, którego zupełnie nie akceptuję i za którym nie przepadam. Trzecia sytuacja (...) to totalne zaufanie reżysera do aktora, którego sobie wybrał.

Ponieważ w stanie cywilizacji bezpieczeństwo i posiadanie zawdzięczamy wyłącznie społeczeństwu, a także potrzebujemy innych ludzi przy wszystkich naszych poczynaniach, oni zaś o ile mają wejść z nami w stosunki, muszą mieć do nas zaufanie, przeto opinia ma dla nas wielką wartość; lecz jest to tylko wartość pośrednia, bezpośredniej przyznać jej nie mogę.

Niestety, nie miałem racji, wierząc, iż nadzieją lewicowych wyborców może stać się Samoobrona. Nie jest wiarygodną lewicą partia, która – odwołując się do ubogich i pokrzywdzonych – wymaga wpłacenia 100 tysięcy złotych za miejsce na liście wyborczej. (…) Zaufanie wyborców nie jest (…) towarem, który partia polityczna może sprzedać temu, kto da więcej.

– Stało się! Ufność moja została ugodzona w samo serce... Trudno... Ale, moi mili kawalerowie, skończyły się dobre czasy.

Wybór na rektora przyjmuję jako oznaka zaufania i akceptacja stylu, w jakim kierowałem uniwersytetem. Nie będę składał takich obietnic, jakie padają w piosence. Nie powiem: tu na razie jest ściernisko, ale będzie San Francisco. Powiem tylko, że jako uczelnia będziemy awansować.

Do rządu, nierządu i pogody
Ma zaufanie tylko młody.

Mściwość i zawziętość jest w cenie (...). Wydaje mi się, że takie wartości jak koleżeństwo, zaufanie kompletnie wymarły. W tej chwili jest tylko wyścig szczurów – jeden się po drugim wspina.

Trudno odbudować zaufanie.

Wino zaiste takie ma przyrodzenie, iż ludzi naprzód czyni wesołe, potym, gdy się go więcej napije, dodawa dobrej nadzieje i większego o sobie rozumienia, potym, gdy go jeszcze lepiej nachyli, przydawa ufności, śmiałości domówienia i czynienia prędkości tak, iż człowiek bywa jakoby sam nie swój, jako on, co w komedji, podpiwszy sobie dobrze, zawołał: wino wygrało, którem pił.

Nie lubię ludzi, którzy mówią lub myślą w kategoriach zdobywania czyjegoś zaufania. Jeśli czyjeś działania są uczciwe, nie potrzebuje zawczasu zaufania innych, jedynie ich racjonalnego postrzegania. Osoba, która pragnie tego rodzaju moralnego czeku in blanco, ma nieuczciwe zamiary, niezależnie od tego, czy przyznaje się przed sobą do tego czy nie.

Za to się nie dziękuje [...] tego się nie zawodzi. [o zaufaniu]

Ufność w Miłosierdzie Boże, szerzenie kultu tego miłosierdzia wśród innych i bezgraniczne poświęcenie mu wszystkich swoich myśli, słów i uczynków, bez cienia szukania siebie, będzie naczelną zasadą mego dalszego życia przy pomocy tegoż niezmierzonego miłosierdzia.

W Pogotowiu najważniejsze jest zaufanie. Tak jest, jak wisisz komuś na linie, i tak jest, jak ratownik mówi ci, że nie mógł inaczej postąpić.

Powtarzam wam wszystkim jeszcze raz: skoro Lord Voldemort powrócił, będziemy na tyle silni, na ile będziemy zjednoczeni, i na tyle słabi, na ile będziemy podzieleni. Lord Voldemort posiada wielki talent siania niezgody i wrogości. Możemy mu przeciwstawić tylko równie silne więzi przyjaźni i zaufania. Niczym są różnice w zwyczajach i języku, jeśli mamy takie same cele i otwieramy przed sobą serca.

Żyć lekko, ale nie lekkomyślnie, mieć odwagę bez pychy, okazywać zaufanie i radosne wyrzeczenie bez fatalizmu – oto sztuka życia.

Każdy system teologiczny i mitologiczny coś oznacza i pomaga wyznającemu go społeczeństwu w rozumieniu samego siebie, w samoakceptacji, w dumie z przeszłości, w zaufaniu do tego, co jest i co będzie.

Rozległ się ostry dzwonek, tramwaj odjechał, uwożąc Matyldę. Maćkowi się wydało, że razem z nią odjeżdżają wszystkie jego naiwne złudzenia, wiara w człowieka, ufność i dziecinne zarozumialstwo – cały kawałek jego życia, zwany potocznie młodością.

Sukces osiąga się nie tylko drogą ciężkiej pracy, lecz także dzięki temu, że jest się zdolnym do budzenia w ludziach zaufania. Kiedy moja rodzina mnie kocha, jestem bardziej pewny siebie, a inni bardziej mi ufają i doceniają mnie.

Umieć żyć to: żyć lekko bez lekkomyślności; być wesołym bez swawoli; mieć odwagę bez brawury, zaufanie i radosną rezygnację.

Znamy się bardzo długo. Znamy się bardzo dobrze. Mam do niej ogromne zaufanie. I dlatego nie będę pisać więcej, bo byłoby to kumoterstwo.

Starałem się udowodnić, że można prowadzić politykę, która buduje zaufanie między ludźmi oraz między ludźmi i władzą. Dopiero gdy rodzi się zaufanie, można mówić o sferze publicznej. Jej przeciwieństwem jest zagubienie jednostek, zamknięcie się każdego we własnym świecie, atomizacja społeczna, która sprzyja wodzom i manipulatorom.

Holandia podtrzymuje prawo do eutanazji bez względu na to, kto rządzi, a Polska jej zakazuje bez względu na to, kto rządzi. Bo to jest kwestia zaufania do lekarzy i ich etyki zawodowej, do prawników, do państwa, do własnej rodziny. Społeczeństwa o wyższych standardach etycznych i wyższym poziomie zaufania lepiej sobie radzą z takimi wyzwaniami.

Andrzej był fizycznie i duchowo skonstruowany w taki sposób, że prawie każdy jego znajomy czuł się równocześnie jego przyjacielem. Miał zniewalający uśmiech i wspaniały sposób mówienia. Później okazało się to niesłychanie ważne dla jego działalności lekarskiej. Budził olbrzymie zaufanie, budził nadzieję, leczył dotykiem i słowem.

Do agenta musisz mieć pełne zaufanie.

Jestem zafascynowana ludźmi i szukam sposobu, by ich w pełni zrozumieć i skomunikować się z nimi na najgłębszym możliwym poziomie. Jestem na takim etapie swojego życia, kiedy czuję się silna i szczęśliwa. Niesamowite jest dla mnie to, jak blisko niektórzy ludzie potrafią być ze mną.(...) Fascynuje mnie temat szczerości i zaufania wobec obcych.

W młodości człowiek sądzi, że seks jest kulminacją zaufania. Później odkrywa, że to ledwie początek.

Wynikają (…) dwa wnioski o wielkiej doniosłości dla każdego, komu zależy, by jego słowa spotkały się z zaufaniem słuchaczy:
* wystrzegać się kłamstwa i takiego podkoloryzowania faktów, by się lepiej zgadzały z propagowaną tezą,
* zapobiegać wrażeniu, że popierając jakąś tezę, kieruje się własnym interesem.

Pół roku kosztowało mnie, żeby wejść w ich struktury i zdobyć zaufanie.

Zanikło zaufanie. Wszyscy stali się wrogami wszystkich

To wspaniałe, że cieszę się zaufaniem i Jarosława Kaczyńskiego, i Andrzeja Leppera. Radykalna jednoznaczność nie jest dobrym sposobem na budowanie wspólnoty państwowej i narodowej. Politycy muszą mieć oczywiście dyszel wskazujący drogę i granicę kompromisu, ale to w niczym nie kłóci się z tolerancją dla innych poglądów.

Niech każdy brat z ufnością mówi bratu o swoich potrzebach, bo jeśli matka kocha i karmi swego syna cielesnego, to o ileż bardziej trzeba kochać i karmić własnego brata duchowego.

Ufność niewinnych jest największym darem dla kłamcy.

Nawet jeśli dostrzegam jakieś błędy reżysera, to staram się sugerować mu bardzo dyskretnie, by coś zmienił na lepsze, i uwierzył, że to jego pomysł. Perfidne, prawda? Ale daje dobre rezultaty. Ci, którzy mnie angażowali i angażują – mają do mnie zaufanie. A ci, którzy ze mną nie pracowali, widać tego zaufania nie mieli. Ale w imię chrześcijańskiej miłości – wybaczam im.

To było dobrowolne. Dowód serdeczności i zaufania.

Wierzę głęboko, że tylko uświadomienie, tylko organizacja społeczeństwa, tylko dobrobyt masy pracującej, tylko godność obywatelska i walka prowadzona środkami godziwymi i prawnymi mnożą siły społeczeństwa wewnątrz państwa, a zagranicą budzą zaufanie i wzmacniają nasz kredyt.

Idźmy do niego i powiedzmy mu co chcemy dla niego zrobić. Poprośmy go jeszcze raz o zaufanie, Rozstańmy się z salonami. Lakierki zamieńmy na sandały misjonarzy lewicy.

Czasami jest tak, że aktor jest świetny w epizodzie, czy drugoplanowej roli, ale rozkłada się na głównej. Dlatego potrzebny jest reżyser, który obdarzy zaufaniem i zaryzykuje.

Do własnych dzieci to już w ogóle nie można mieć zaufania.

Oddziały leśne Polskiej Partii Robotniczej – AL (Armia Ludowa) i GL (Gwardia Ludowa) posiadały w swoich szeregach bardzo mieszany, pod względem narodowościowym, element. Na ogół ludność polska nie miała dużego zaufania do PPR uważając ją ekspozyturę sowiecką na ziemiach polskich.

Jakub Berman cieszył się autorytetem i był dobrym mówcą. Przemawialiśmy niejednokrotnie na wiecach i organizowaliśmy wspólne akcje. Berman nigdy jednak nie miał do mnie (...) całkowitego zaufania. Raziły go nasze jakoby "nacjonalistyczne" skłonności i sympatie do Żeromskiego.

Nowa Targowica się pojawiła. Oskarżają Polskę. Mobilizują obce narody na forach międzynarodowych do nienawiści wobec Polaków, którzy mieli odwagę wybrać innych, a nie ich samych. Zdumiewające spojrzenie. To się już dawno nie powtarzało. Ale to nie jest chwałą tych ludzi, że zaufanie, którym zostali obdarzeni przez część narodu, wykorzystują przeciw ojczyźnie.

Ufność niewinnych jest największym darem dla kłamcy.